Wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2018 r., sygn. I OSK 306/17

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie NSA Monika Nowicka del. WSA Mariusz Kotulski (spr.) Protokolant asystent sędziego I.W. po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 27 października 2016 r. sygn. akt II SA/Bk 578/16 w sprawie ze skargi A.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie uznania pobranych świadczeń rodzinnych za świadczenia nienależne oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 października 2016 r. sygn. akt II SA/Bk 578/516 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę A.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie uznania pobranych świadczeń rodzinnych za świadczenia nienależne

Powyższe wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] Burmistrz Miasta [...], dalej jako "Burmistrz Miasta", stwierdził, że kwota 2.352 zł tytułem pobranych przez A.J. świadczeń rodzinnych, przyznanych decyzjami z dnia [...] września 2013 r. oraz zmieniającą z dnia [...] października 2014 r., jest kwotą świadczeń rodzinnych pobranych nienależnie na trójkę dzieci.

Jak wyjaśnił organ pierwszej instancji, podstawą przyznania wyżej wymienionych świadczeń rodzinnych były dochody rodziny za 2012 r. Łączny roczny dochód rodziny wyniósł 3 753,40 zł. Miesięczny dochód rodziny w tym okresie wyniósł 312,78 zł, zaś miesięczny dochód rodziny w przeliczeniu na osobę - 62,56 zł. Organ wyjaśnił zasady obliczania dochodu na potrzeby ustalania prawa do świadczeń rodzinnych wynikające z ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. 2003 nr 228 poz. 2255 ze zm.), dalej jako "u.ś.r." Następnie wskazał, że wskutek późniejszego przedłożenia przez wnioskodawczynię nowych informacji dotyczących zmian w sytuacji dochodowej jej rodziny, dotyczących zatrudnienia i utraty zatrudnienia przez jej członków rodziny (męża i syna) oraz przebiegu działalności gospodarczej męża, nastąpiło ponowne przeliczenie dochodu. Dysponując nowymi informacjami organ wyliczył, że dochód na jednego członka rodziny skarżącej w analizowanym okresie wyniósł 930,82 zł na osobę w rodzinie, co stanowiło o przekroczeniu kryterium dochodowego warunkującego przyznanie przedmiotowego świadczenia, wynoszącego 664 zł o kwotę 307,82 zł i w konsekwencji uznanie, że zasiłek rodzinny oraz dodatki do tego zasiłku za okres od 1 lipca 2014 r do 31 października 2014 r. przyznane skarżącej na dzieci są świadczeniami nienależnie pobranymi. Jednocześnie organ wyjaśnił, że utrata prawa do świadczeń rodzinnych nastąpiła, od 1 lipca 2014 r., tj. od miesiąca następującego po pierwszym miesiącu, w którym dochód został uzyskany, co w niniejszej sprawie miało miejsce w miesiącu czerwcu 2014 r., z uwagi na wznowienie przez męża skarżącej działalności gospodarczej od dnia [...] maja 2014 r. To z kolei w myśl wyżej powołanego przepisu art. 30 ust. 1 u.ś.r. oznaczało obowiązek zwrotu tego rodzaju świadczenia, pobranego za wyżej wymieniony okres. Pomimo pouczenia o obowiązku informowania o każdej zmianie sytuacji rodzinnej i dochodowej mającej wpływ na prawo do świadczeń wnioskodawczyni nie uczyniła mu zadość. Wobec tego organ ocenił, że w przedmiotowej sprawie wystąpiła przesłanka określona w art. 30 ust. 2 pkt 1 u.ś.r., tj. świadczenia rodzinne zostały wypłacone pomimo zaistnienia okoliczności powodujących ich ustanie lub zawieszenie.