Wyrok NSA z dnia 26 września 2018 r., sygn. I OSK 2585/16

Szkolnictwo wyższe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.), Sędzia NSA Jolanta Sikorska, Sędzia del. WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Protokolant asystent sędziego Łukasz Sielanko, po rozpoznaniu w dniu 26 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 czerwca 2016 r. sygn. akt IV SA/Wr 633/15 w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie nieprzedłużenia okresu odbywania studiów doktoranckich 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. G. na rzecz Rektora Uniwersytetu [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 czerwca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (sygn. akt IV SA/Wr 633/15) oddalił w całości skargę K. G. na decyzję Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] lipca 2015 r. w przedmiocie nieprzedłużenia okresu odbywania studiów doktoranckich.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że K. G. zwróciła się do Kierownika Studiów Doktoranckich [...] o udzielenie jej urlopu "dla poratowania zdrowia" na studiach doktoranckich w roku akademickim 2011/2012, uzasadniając go złym stanem zdrowia.

Decyzją z dnia [...] września 2011 r. Kierownik Studiów Doktoranckich odmówił udzielenia skarżącej urlopu w studiach doktoranckich w roku akademickim 2011/2012, wskazując, że regulamin studiów nie przewiduje "urlopu dla poratowania zdrowia". Możliwym jest udzielenie doktorantowi jednorazowego semestralnego lub rocznego urlopu w trakcie studiów doktoranckich, ale wniosek taki musi być udokumentowany i zaopiniowany przez opiekuna naukowego doktoranta. Skarżąca natomiast nie przedłożyła jakichkolwiek dokumentów. Pismem z dnia 7 października 2011 r. Rektor utrzymał w mocy ww. rozstrzygnięcie, zaznaczając przy tym, że pismo to nie ma charakteru decyzji administracyjnej. Wyrokiem z dnia 30 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (sygn. akt IV SA/Wr 853/11) uchylił zaskarżoną decyzję, uznając, że rozstrzygnięcie organu drugiej instancji posiadało cechy decyzji administracyjnej i podlegało kognicji sądów administracyjnych, organ zaś nie wyjaśnił przedmiotu sprawy. Wyrokiem z dnia 4 października 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt I OSK 967/13) oddalił skargę kasacyjną od powyższego wyroku.