Postanowienie NSA z dnia 25 września 2018 r., sygn. II OSK 2614/18

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny po rozpoznaniu w dniu 25 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 czerwca 2018 r., sygn. akt II SA/Sz 533/18 odrzucającego skargę M. B. na postanowienie Z. z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zgłoszonych zarzutów postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 29 czerwca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 w zw. z art. 3 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) - p.p.s.a., odrzucił, jako niepodlegającą kognicji sądu administracyjnego, skargę M. B. na postanowienie Z. z dnia [...] kwietnia 2018 r. w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w związku z nowelizacją ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dokonaną ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r. poz. 658), która weszła w życie dnia 15 sierpnia 2015 r., zmieniony został art. 3 § 2 pkt 3 p.p.s.a. Stosownie do jego treści kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu. Mając na uwadze powyższe brzmienie przepisu oraz to, że postępowanie sądowoadministracyjne w niniejszej sprawie zostało wszczęte po 15 sierpnia 2015 r., to art. 3 § 2 pkt 3 p.p.s.a. należało stosować w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą. Zaskarżone postanowienie, jak i poprzedzające je postanowienie są rozstrzygnięciami wydanymi w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zgłoszonych zarzutów w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym, dlatego Sąd pierwszej instancji skargę na to rozstrzygnięcie - jako niepodlegającą kognicji Sądu, odrzucił.