Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2018 r., sygn. I OSK 1811/17

Ruch drogowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Marcin Kamiński po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 6 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Op 98/17 w sprawie ze skargi G. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie skierowania na badania psychologiczne oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2017 roku sygn. akt II SA/Op 98/17 na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016, poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę G. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] listopada 2016 roku nr [...] w przedmiocie skierowania G. D. posiadającego uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie prawa jazdy kategorii B na badania psychologiczne w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań do kierowania pojazdem. Zaskarżona decyzja została wydana w oparciu o art. 82 ust. 1 pkt 4 lit. b) i art. 99 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 5 stycznia 2011 roku o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2016, poz. 627 ze zm., dalej: u.k.p.) w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a.

Skargę kasacyjną od tego wyroku złożył G. D., zaskarżając go w całości i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 82 ust. 1 pkt 4 lit. b) i art. 99 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 5 stycznia 2011 roku o kierujących pojazdami poprzez niewłaściwe zastosowanie i nieuzasadnione przyjęcie, że zaszły przesłanki do wydania decyzji o skierowaniu go na badania psychologiczne. Ponadto podniósł zarzut naruszenia przepisów postępowania, tj. art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2016, poz. 1066 ze zm., dalej: p.u.s.a.) w związku z art. 7, 10, 77, 80 i 81 k.p.a. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i zaniechanie przez sąd wnikliwej kontroli legalności zaskarżonej decyzji oraz oddalenie skargi, pomimo że w toku postępowania administracyjnego nie wyjaśniono w sposób rzetelny wszystkich wątpliwości podnoszonych przez stronę postępowania, w konsekwencji czego doszło do wadliwego ustalenia stanu faktycznego będącego podstawą faktyczną wydanych decyzji; art. 151 p.p.s.a. w związku z art. 138 § 2 pkt 2 k.p.a. poprzez oddalenie skargi, pomimo że ziściła się podstawa do jej uwzględnienia z uwagi na naruszenie prawa stanowiące przesłankę uchylenia zaskarżonych decyzji; art. 3 § 1 p.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że organ II instancji trafnie zastosował przepisy prawa do zaistniałego w sprawie stanu faktycznego, podczas gdy organ II instancji w sposób wadliwy zgromadził w sprawie materiał dowodowy, na podstawie którego ustalił stan faktyczny. W oparciu o tak sformułowane zarzuty wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz decyzji SKO w O. z dnia [...] listopada 2016 roku, ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.