Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2018 r., sygn. I OSK 1707/17

Ruch drogowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Teresa Zyglewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 303/16 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] grudnia 2015 r. znak [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 2 lutego 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 303/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z [...] grudnia 2015 r. znak: [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie sprawy.

Starosta Ł. decyzją z [...] października 2015 r. nr [...] orzekł o zatrzymaniu M. K. prawa jazdy kategorii B, A nr [...] druk nr: [...], wydanego [...] listopada 2008 r. na okres 3 miesięcy tj. od [...] lipca 2015 r. do [...] października 2015 r. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu organ wskazał, że [...] lipca 2015 r. do Starostwa Powiatowego wpłynęła informacja Komendy Powiatowej Policji w Ł. o zatrzymaniu M. K. prawa jazdy z powodu przekroczenia na drodze publicznej w obszarze zabudowanym prędkości o więcej niż 50km/h. Okoliczność ta zobowiązywała organ do wydania decyzji o zatrzymaniu skarżącemu prawa jazdy na okres 3 miesięcy oraz nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Starosta podkreślił, że wydając decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy organ nie prowadzi własnych ustaleń dotyczących faktu przekroczenia prędkości, ale wydaje rozstrzygnięcie wyłącznie na podstawie przekazanej informacji o zatrzymaniu prawa jazdy na podstawie art. 135 ust. 1 pkt 1a ustawy Prawo o ruchu drogowym. Oznacza to, że organ prowadzący postępowanie w trybie art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami nie może z urzędu bądź na wniosek przeprowadzać dowodów na okoliczność potwierdzenia treści zawartych w informacji właściwego Komendanta Policji.