Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. II OSK 1757/16

Ochrona zwierząt

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Siegień Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski /spr./ Protokolant sekretarz sądowy Artur Patalan po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Stowarzyszenia O. [...] z siedzibą w J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Kr 148/16 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia O. [...] z siedzibą w J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie ochrony zwierząt 1. oddala skargę kasacyjną 2. odmawia zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz uczestnika postępowania J. K.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 18 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Kr 148/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2016 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia O. [...] z siedzibą w J. (dalej: Stowarzyszenie) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z [...] listopada 2015 r., znak [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie ochrony zwierząt, oddalił skargę.

W skardze kasacyjnej Stowarzyszenie (dalej: skarżący kasacyjnie) reprezentowane przez adw. M. N. zaskarżyło w całości wyrok Sądu I instancji.

Skargę kasacyjną skarżący kasacyjnie opiera na zaistnieniu przesłanek:

1) z art. 174 pkt 2 p.p.s.a., tj.

a) niewłaściwym zastosowaniu art. 141 § 4 p.p.s.a. poprzez:

- nie rozpatrzenie wszystkich zarzutów skargi, tj. brak precyzyjnego odniesienia do zarzutów skargi związanych z nieważnością postępowania administracyjnego wynikającą z naruszenia przepisów o właściwości, a skupieniu się jedynie na przesłance rażącego naruszenia prawa, która to przesłanka w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ogóle nie została wskazana oraz nieprzeanalizowanie kolejnego zarzutu skargi, tj. naruszenia art. 19 ustawy k.p.a.;