Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2018 r., sygn. II OSK 883/16

Broń i materiały wybuchowe

 

Dnia 26 stycznia 2018 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki (spr.) Sędziowie sędzia NSA Teresa Kobylecka sędzia del. WSA Sławomir Pauter Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2018 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 769/15 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową do celów ochrony osobistej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądzą od M. W. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 769/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. W. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową do celów ochrony osobistej.

Jak wynika z akt sprawy, Wielkopolski Komendant Wojewódzki Policji w Poznaniu decyzją z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...], działając na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a), art. 18 ust. 5 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 4 oraz art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r., poz. 576 ze zm.), cofnął M. W. pozwolenie na broń palną bojową do celów ochrony osobistej.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że legitymując się pozwoleniem na posiadanie przedmiotowego rodzaju broni skarżący przedłożył w 2008 r. orzeczenia lekarskie i psychologiczne o zdolności do dysponowania bronią. Orzeczenia te wydane zostały w dniu 25 marca 2008 r. (orzeczenie psychologiczne) i w dniu 17 marca 2008 r. (orzeczenie lekarskie), stąd też obowiązkiem z art. 15 ust. 4 ustawy, którego nie wykonał, było przedłożenie aktualnych orzeczeń do dnia 24 marca 2013 r. (orzeczenie psychologiczne) i do dnia 16 marca 2013 r. (orzeczenie lekarskie). Ponadto został on skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstw umyślnych określonych w art. 207 § 1 k.k., art. 218 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k., art. 189 § 1 k.k., art. 218 § 1 k.k. w zw. z art. 219 k.k., art. 276 k.k., art. 225 § 2 k.k., art. 233 § 1 k.k., art. 191 § 1 k.k. oraz art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00