Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2018 r., sygn. II OSK 2382/17

Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.p.z.p. gminie przysługuje prawo do władczego przeznaczania terenu pod określone funkcje i ustalania zasad zagospodarowania terenu, określone w doktrynie jako "władztwo planistyczne". Jest ono ograniczone przepisami prawa, w tym normą z art. 6 u.p.z.p. oraz szczegółowymi przepisami, w tym Konstytucji RP, chroniącymi prawo własności. Zakres ochrony prawa własności nie jest jednak bezwzględny a gmina kształtując i prowadząc politykę przestrzenną na swoim terenie musi uwzględniać także interesy ogólnospołeczne. Ingerencja w sposób wykonywania własności musi się mieścić w granicach wyznaczonych interesem publicznym.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia del. WSA Sławomir Pauter (spr.) Protokolant asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. Ż., G. O., M. Ś. i I. Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 maja 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 496/17 w sprawie ze skargi M. Ż., G. O., M. Ś.i I. Ś. na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia 18 czerwca 2009 r. nr LVII/1710/2009 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. Ż., G. O., M. Ś. i I. Ś. na rzecz m. st. Warszawy solidarnie kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej wniesionej w niniejszej sprawie przez M. Ż., G. O., M. Ś. i I. Ś. jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 maja 2017 roku, sygn. akt IV SA/Wa 496/17, którym oddalono skargę w/w na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia 18 czerwca 2009 roku, nr LVII/1710/2009 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Powyższy wyrok został wydany w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne: