Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2018 r., sygn. I OSK 1804/16

Żołnierze zawodowi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie NSA Olga Żurawska - Matusiak del. WSA Tamara Dziełakowska (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 882/15 w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i przeniesienia do rezerwy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2016 r., sygn. akt II SA/Wa 882/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. C. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] marca 2015 r. w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i przeniesienia do rezerwy.

Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Dyrektor Departamentu Kadr rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. zwolnił z dniem 31 marca 2015 r. oficera M. C. z zawodowej służby wojskowej wskutek skazania go prawomocnym wyrokiem Sądu Garnizonowego w Olsztynie z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt [...] na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

W następstwie wniesionego przez skarżącego odwołania Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] marca 2015 r. uchylił w /w rozkaz w części dotyczącej daty zwolnienia ze służby, ustalając ją na dzień 30 kwietnia 2015 r., zaś w pozostałej części utrzymał w mocy rozkaz personalny organu pierwszej instancji. W podstawie prawnej tej decyzji organ wyższego stopnia powołał zarówno art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., jak i art. 138 § 1 pkt 2 tej ustawy. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wyjaśnił, że skazanie zawodowego żołnierza prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania stanowi stosownie do przepisu art. 112 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 2014 r., poz. 1414 z poźn. zm.) przesłankę do zwolnienia z zawodowej służby wojskowej. Tryb postępowania reguluje rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 12 maja 2014 r. w sprawie zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej (Dz.U. z 2014 r, poz. 670). W związku z tym Dowódca [...], korzystając z uprawnienia przewidzianego w § 12 ust. 1 pkt 1 w/w rozporządzenia wystąpił do organu zwalniającego z wnioskiem o zwolnienie skarżącego z zawodowej służby wojskowej, dołączając do niego ostateczną opinię służbową żołnierza z dnia 29 stycznia 2015 r. Z opinii tej oraz z akt personalnych wynika, że żołnierz nie wykonywał właściwie obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, co miało wpływ na prawidłowe funkcjonowanie innych komórek organizacyjnych w jego macierzystej jednostce organizacyjnej. Ponadto zastrzeżenia przełożonego budził brak dyspozycyjności żołnierza, samodzielności oraz inicjatywy w czasie realizacji zadań służbowych.