Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2018 r., sygn. II OSK 1863/17

Kombatanci

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Siegień Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 3281/16 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 marca 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 3281/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. B. na decyzję Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowany z dnia [...] października 2016 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich.

Orzeczenie to zapadło w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...], Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób represjonowanych na podstawie art. 1-4 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2014 r., poz. 1206 z późn. zm., dalej: "ustawa o kombatantach") odmówił przyznania A. B. uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu organ administracji publicznej wyjaśnił, że skarżący wystąpił z wnioskiem o przyznanie wspomnianych uprawnień z tytułu przebywania w czasie wojny w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (dalej: "Związek Radziecki"). Początkowo w korespondencji elektronicznej A. B. wskazywał jedynie, że po zajęciu Polski przez Niemcy jego rodzice uciekli do Związku Radzieckiego i zamieszkali w miejscowości N., gdzie się urodził. Dopiero we wniosku o przyznanie uprawnień kombatanckich skarżący wywodził, że zamieszkanie rodziców w N. nastąpiło w wyniku przymusowej deportacji. W celu weryfikacji tego twierdzenia organ administracji publicznej zwrócił się do Żydowskiego Instytutu Historycznego, Instytutu Pamięci Narodowej, Archiwum Akt Nowych i Archiwum Państwowego we Wrocławiu. Zebrany materiał dowodowy nie wystarcza do przyjęcia, że pobyt skarżącego i jego rodziców w N. wynika z deportacji.