Wyrok NSA z dnia 19 września 2018 r., sygn. I GSK 203/15

Podatek akcyzowy

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany (spr.) Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Jarosław Poturnicki po rozpoznaniu w dniu 19 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 22 września 2014 r. sygn. akt III SA/Po 1562/13 w sprawie ze skargi K. S.A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. na rzecz K. S.A. w P. 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 września 2014 r., sygn. akt III SA/Po 1562/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej: WSA lub Sąd I instancji) po rozpoznaniu skargi K. S.A. w P. (dalej: Skarżąca lub Spółka) uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu (dalej: NUC), zasądził zwrot kosztów postępowania oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Sąd I instancji rozstrzygał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Spółka złożyła deklarację dla podatku akcyzowego za miesiąc kwiecień 2005 roku, wykazując zobowiązanie podatkowe z tytułu sprzedaży piw smakowych. Podatek akcyzowy wykazany w deklaracji został zapłacony przez podatnika.

Następnie Spółka wystąpiła do Urzędu Celnego w Poznaniu z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży piwa aromatyzowanego w miesiącu kwietniu 2005 r., składając jednocześnie korektę pierwotnej deklaracji, wywodząc, że przyczyną powstania nadpłaty jest zastosowanie niewłaściwej wartości stopnia Plato. Zdaniem Spółki cukier dodany po zakończeniu fermentacji nie może być uważany za składnik ekstraktu brzeczki podstawowej, a zawarty w produkcie gotowym cukier należy osobno oznaczyć analitycznie i odjąć od ekstraktu rzeczywistego piwa, zanim zostanie on podstawiony do wzoru Ballinga. Według Spółki wzór Ballinga wprost znajduje zastosowanie jedynie do piwa tradycyjnego, czyli bez takich dodatków jak syrop cukrowy czy substancje aromatyczne.