Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2018 r., sygn. I GSK 1218/16

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia del. WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.) Protokolant Jarosław Poturnicki po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 18 maja 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 85/16 w sprawie ze skargi P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie 3.600 (trzy tysiące sześćset) tytułem kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 maja 2016r., sygn. akt I SA/Ol 85/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę P. C. F. sp. j. w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia (...) grudnia 2015r. w przedmiocie zobowiązania w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego.

Skargę kasacyjną od tego wyroku wywiodła P. C. F. sp. j., zaskarżając ten wyrok w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

naruszenie przepisów postępowania, mających istotny wpływ na wynik sprawy, a to:

a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a w zw. z art. 122, art. 123 § 1, art. 187 § 1, art. 188, art. 198 § 1, art. 191, art. 192 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 z późn. zm.), zwanej o.p., polegające na wadliwym przyjęciu przez Sąd, że organ II instancji prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe, co skutkowało przyjęciem, iż samochód marki Toyota Land Cruiser jest samochodem przeznaczonym zasadniczo do przewozu osób z funkcją przewozu towarów, a zatem należy go zakwalifikować do pozycji CN 8703 podczas, gdy organ nie dokonał wszechstronnego wyjaśnienia stanu faktycznego niniejszej sprawy, wydał rozstrzygnięcie w oparciu o niepełny materiał dowodowy, dokonał oceny prawnej niniejszej sprawy na podstawie dowodu z oględzin z innej sprawy, a nadto nie dopuścił skarżącej do wypowiedzenia się co do zebranych dowodów w sprawie, a w konsekwencji przekroczył granice swobodnej oceny materiału dowodowego, która w niniejszej sprawie przybrała cechy oceny dowolnej;