Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2018 r., sygn. I GSK 838/16

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Anna Sobińska po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K.Spółki z o.o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 1832/15 w sprawie ze skargi K. Spółki z o.o. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. Spółki z o.o. w P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu 547 (pięćset czterdzieści siedem) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 10 lutego 2016r., sygn. akt I SA/Wr 1832/15 oddalił skargę K. spółki z o.o. z siedzibą w P. (dalej: skarżąca lub spółka) na decyzję Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu (dalej: DIC) z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej podatku akcyzowego za styczeń 2005 r.

Sąd I instancji rozstrzygał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Ostateczna decyzja DIC dotycząca określenia podatku akcyzowego była przedmiotem zaskarżenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który wyrokiem z dnia 16 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1285/10 skargę strony oddalił. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 17 września 2013 r., sygn. akt I GSK 1522/11, oddalił skargę kasacyjną strony na ww. wyrok.

Pismem z dnia [...] marca 2015 r. spółka złożyła wniosek o wznowienie postępowania podatkowego zakończonego ww. decyzją ostateczną w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego (dale: TK) z dnia 12 lutego 2015 r. sygn. akt SK 14/12.

Organ I instancji po wznowieniu postępowania odmówił uchylenia decyzji. Organ podatkowy wskazał, że powołany przez stronę wyrok TK dotyczył przepisów, które nie miały zastosowania w rozpoznawanej w sprawie, ponieważ decyzja, której uchylenia domaga się strona dotyczyła stycznia 2005 r., a więc okresu kiedy przepisy co do których rozstrzygał Trybunał Konstytucyjny nie obowiązywały. Trybunał Konstytucyjny w wyroku orzekł, że § 6 ust. 5 w związku z § 5 pkt 1, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2003 r., oraz z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 27, poz. 269, Nr 98, poz. 885, Nr 125, poz. 1065 i Nr 216, poz. 1829 oraz z 2003 r. Nr 84, poz. 780, Nr 137, poz. 1305, Nr 145, poz. 1407 i Nr 187, poz. 1828) w zakresie, w jakim dotyczy przypadków nieświadomego przyjęcia przez sprzedającego oświadczenia o przeznaczeniu nabywanego oleju na cele opałowe zawierającego nieprawdziwe dane, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 i 3 w związku z art. 2 oraz art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisy, co do których orzekał TK obowiązywały do 31 grudnia 2003 r., a sprawa dotyczy 2005 r. W ocenie organu wznowienie postępowania w trybie art. 240 § 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015, poz. 613 ze zm., dalej: o.p.) dotyczy wyłącznie sytuacji, kiedy w wyniku orzeczenia TK konkretny mający zastosowanie w danej sprawie przepis okaże się niezgodny z Konstytucją. Natomiast okoliczność, że przepis zastosowany w sprawie ma tożsame czy podobne brzmienie do przepisu objętego wyrokiem TK, nie pozwala na uznanie, że wystąpiła przesłanka uzasadniająca zastosowanie art. 240 § 1 pkt 8 o.p.