Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2018 r., sygn. I GSK 876/16

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Anna Sobińska po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 lutego 2016 r. sygn. akt III SA/Łd 1211/15 w sprawie ze skargi W. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od W. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi 7200 (siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 24 lutego 2016 r., sygn. akt III SA/Łd 1211/15 oddalił skargę W. M. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi (dalej: DIC) z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za miesiące od czerwca do sierpnia oraz grudzień 2010 r.

Sąd I instancji rozstrzygał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Olsztynie postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2014 r. wszczął postępowanie kontrolne wobec skarżącego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego za poszczególne okresy rozliczeniowe od czerwca do grudnia 2010 r.

Decyzją z dnia [...] lutego 2015 r. Dyrektor UKS w Olsztynie określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące od czerwca do sierpnia oraz grudzień 2010 r., w łącznej kwocie: 169.446,00 zł. Poszczególne kwoty obliczono według stawki 1.822,00 zł /1000 litrów. W decyzji organ wyjaśnił, że zobowiązanie w podatku akcyzowym określone zostało wobec skarżącego z tytułu posiadania oleju napędowego nabytego z nieznanego źródła, bowiem materiał dowodowy zgromadzony w sprawie potwierdza, iż firma J. Sp. z o.o. nie była rzeczywistym dostawcą oleju napędowego i faktury wystawione przez tę firmę miały jedynie na celu legalizację obrotu paliwem niewiadomego pochodzenia. Również dostawcy paliwa do firmy J., tj. M.Sp. z o.o. i B. H. M. i spółka Sp.J., nie byli rzeczywistymi dostawcami paliwa. Organ zaznaczył, że nie miał możliwości wykazania, że od posiadanego przez skarżącego paliwa należna akcyza została zapłacona na wcześniejszym etapie obrotu i również sam podatnik nie wskazał żadnych okoliczności świadczących o uiszczeniu tego podatku. Zatem zobowiązanym do uiszczenia należnego podatku akcyzowego jest skarżący, który nabył i posiadał olej napędowy, od którego nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku postępowania kontrolnego nie ustalono, że podatek został zapłacony.