Wyrok NSA z dnia 14 września 2018 r., sygn. I GSK 194/15

Podatek akcyzowy

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Mleczko- Jabłońska (spr.) Sędzia NSA Piotr Pietrasz sędzia del. WSA Barbara Kołodziejczak- Osetek Protokolant Marta Woźniak po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 października 2014 r. sygn. akt III SA/Po 1548/13 w sprawie ze skargi [...] S.A. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu na rzecz [A] S.A. w P. 1000 (tysiąc) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 8 października 2014 r., sygn. akt III SA/Po 1548/13, w sprawie ze skargi [A] S.A. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] września 2013 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za styczeń 2003 r. - uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu z dnia [...] maja 2008 r. Sąd orzekł też o kosztach postępowania oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

Spółka wystąpiła do organu podatkowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży piwa aromatyzowanego w miesiącu styczniu 2003 r., wywodząc, że cukier dodany po zakończeniu fermentacji nie może być uważany za składnik ekstraktu brzeczki podstawowej, a zawarty w produkcie gotowym cukier należy osobno oznaczyć analitycznie i odjąć od ekstraktu rzeczywistego piwa zanim zostanie on podstawiony do wzoru Ballinga. Podstawą wyliczenia zapłaconej kwoty podatku akcyzowego było zatem błędne przyjęcie, że wartość stopnia Plato wynosiła 14,5%. Spółka podniosła, że przyjęta we wniosku skorygowana ilość stopni Plato (8,8%) odzwierciedla maksymalną, możliwą wartość tego parametru, która mogła być osiągnięta w zastosowanym procesie produkcyjnym.