Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2018 r., sygn. II GSK 897/16

Przyjmuje się, że z naruszeniem art. 141 § 4 p.p.s.a. mamy do czynienia wówczas, gdy uzasadnienie orzeczenia nie pozwala jednoznacznie ustalić przesłanek, jakimi kierował się sąd, podejmując zaskarżone orzeczenie, a wada ta nie pozwala na kontrolę instancyjną orzeczenia, lub brak jest uzasadnienia któregokolwiek z rozstrzygnięć sądu albo gdy uzasadnienie obejmuje rozstrzygnięcie, którego nie ma w sentencji orzeczenia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia del. WSA Marek Sachajko Protokolant asystent sędziego Elżbieta Jabłońska-Gorzelak po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Powiatu B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2015 r. sygn. akt V SA/Wa 2457/15 w sprawie ze skargi Powiatu B. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...]marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu nienależnie uzyskanej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Powiatu B. na rzecz Ministra Finansów 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 26 października 2015 r. (sygn. akt V SA/Wa 2457/15) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA), działając na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę Powiatu [...] (dalej: skarżący) na decyzję Ministra Finansów z [...] marca 2015 r. (nr [...]) w przedmiocie zobowiązania do zwrotu nienależnie uzyskanej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej.

WSA orzekał w następującym stanie sprawy.

Decyzją z [...] grudnia 2013 r. Minister Finansów, działając na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 80, poz. 526 ze zm.) i art. 104 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej: kpa), zobowiązał skarżącego do zwrotu nienależnie uzyskanej części oświatowej subwencji ogólnej na 2009 r. w wysokości 1 793 113 zł. Minister Finansów wskazał, że Minister Edukacji Narodowej (dysponując bazą danych systemu informacji oświatowej zweryfikowaną przez jednostki samorządu terytorialnego) dokonał podziału części oświatowej subwencji ogólnej na 2009 r. między poszczególne jednostki samorządu terytorialnego według algorytmu określonego w załączniku do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 22 grudnia 2008 r. w sprawie sposobu podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego w roku 2009 (Dz. U. Nr 235, poz. 1588; dalej: rozporządzenie MEN z 22 grudnia 2008 r.). Przy naliczaniu kwoty części oświatowej subwencji ogólnej na rok 2009 r. przy wagach P2, P4, P5 i P36 mogli być uwzględnienie jedynie uczniowie/wychowankowie wykazani w systemie informacji oświatowej według stanu na 30 września 2008 r., posiadający orzeczenia, o których mowa w art. 71b ust. 3 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), a przy wadze P34 - wychowankowie młodzieżowych ośrodków wychowawczych korzystający z zakwaterowania w tych ośrodkach.