Wyrok NSA z dnia 16 listopada 2018 r., sygn. I FSK 2093/16

Podatek od towarów i usług

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak (sprawozdawca), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 29 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 244/16 w sprawach ze skarg K. T. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 22 stycznia 2016 r. nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r., 2012 r. oraz za miesiące od stycznia do sierpnia 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. kwotę 14.400 (słownie: czternaście tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 29 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 244/16, powołując się na art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie Dz.U. z 2017 r. poz. 1369) - dalej "P.p.s.a.", Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie ("WSA") oddalił skargi wniesione przez Skarżącego - K. T., na trzy decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w O. ("Dyrektor IS") z 22 stycznia 2016 r. utrzymujące w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. ("Dyrektor UKS") z 15 listopada 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług odpowiednio za poszczególne miesiące 2011 r., 2012 r. oraz za miesiące od stycznia do sierpnia 2013 r.

1.1. Skarżący, prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą FHU S. K. T., świadczył usługi w zakresie transportu drogowego. Organy podatkowe zakwestionowały prawo Skarżącego do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa (oleju napędowego), wystawionych przez PBH K. K. S. (w 2011 r.), PHUT P. sp. z o.o. (2011 r. i 2012 r.) oraz M. sp. z o.o. (2012 r. i 2013 r.). Zdaniem organów podatkowych faktury te nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji, ponieważ Skarżący nie mógł nabyć paliwa od podmiotów wskazanych w fakturach jako ich wystawcy. Dane firmy K. zostały wykorzystane w celu wystawienia pustych faktur przez osoby zaangażowane w proceder wprowadzania do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia, najprawdopodobniej przez J. S.. Natomiast spółki P. i M. były podmiotami fikcyjnymi, istniejącymi wyłącznie formalnie, stwarzającymi jedynie pozory legalnej działalności w obrocie paliwami płynnymi. W ocenie organów podatkowych Skarżący powinien przynajmniej przypuszczać, że nie nabywa paliwa od dostawy widniejącego w fakturach.