Wyrok NSA z dnia 18 lipca 2018 r., sygn. II FSK 246/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik, po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 października 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 744/17 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 14 czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1 Wyrokiem z 12 października 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 744/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę S.K. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 14 czerwca 2017 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. 1.2 Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że w dniu 3 sierpnia 2016 r. skarżący złożył w Urzędzie Skarbowym korektę zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku 2010 na formularzu PIT-36L wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty oraz stosownymi wyjaśnieniami z dnia 26 lipca 2016 r. i z dnia 29 lipca 2016 r., wskazującymi przyczyny złożenia korekty.

Różnicę pomiędzy podatkiem należnym w wysokości 267.856 zł, a podatkiem zapłaconym 358,548 zł tj. kwotę 90.692 potraktował jako nadpłatę podatku i zażądał jej zwrotu. W kolejnym piśmie wyjaśnił, że korekta zeznania wynika z faktu zmniejszenia dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej, prowadzonej w firmie Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej N. spółka jawna (przekształconej z dniem 2 lipca 2012 r. w N. sp. z o.o.) spowodowanego zakwestionowaniem przez: Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) Oddział Wojewódzki w B. prawidłowości obciążenia go zobowiązaniem z tytułu zamówionych świadczeń medycznych w kwocie łącznej 948.836,24 zł; NFZ Oddział Wojewódzki w O. prawidłowości obciążenia go zobowiązaniem z tytułu zamówionych świadczeń medycznych w kwocie łącznej 78.756,13 zł oraz NFZ Oddział Wojewódzki w R., prawidłowości obciążenia go zobowiązaniem z tytułu zamówionych świadczeń medycznych w kwocie łącznej 261.553,63 zł. Zdaniem skarżącego, skoro zasądzone kwoty zostały zapłacone solidarnie przez niego oraz przez S.K. i P.S., to wskutek tego jego dochód (1/3 udziałów w spółce jawnej) a w ślad za tym i podatek należny za 2010 r. uległy stosownemu zmniejszeniu, generując nadpłatę. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. decyzją z dnia 16 grudnia 2016 r. odmówił stwierdzenia nadpłaty wskazując, że w związku z przekształceniem i przejęciem praw i obowiązków przekształconej spółki jawnej to N. Sp z o.o. przejęła obowiązek zapłaty roszczeń NFZ wraz ze związanymi z nimi obowiązkami ewidencyjnymi, także w zakresie ksiąg podatkowych. Po rozpoznaniu odwołania skarżącego Dyrektor Izby Skarbowej zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. 1.3 W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skarżący zarzucił: rażące naruszanie art. 33(1) Kodeksu cywilnego, art. 15, art. 72, art. 93a, art. 120, art. 121 § 1 art. 122, art. 187 § 1, art. 180, art. 191, art. 247 § 1 pkt 1, pkt 3, pkt 7 Ordynacji podatkowej, art. 1, art. 37 w związku z art. 12 art. 55(1) ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, art. 22 w związku z art. 2 Kodeksu spółek handlowych i art. 55(1) Kodeksu cywilnego art. 5 pkt 41 ustawy świadczeniu opieki zdrowotnej ze środków publicznych, art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 112, art. 2 ust. 1 pkt 7, art. 51 ustawy o rachunkowości, art. 3, art. 22, art. 533, art. 574 Kodeksu spółek handlowych, art. 22, art. 217 Konstytucji i wniósł o: