Wyrok NSA z dnia 27 listopada 2018 r., sygn. II FSK 3193/16

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA (del.) Cezary Koziński, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.sp. z o.o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 maja 2016 r. sygn. akt I SA/Po 165/16 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 27 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2011 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu na rzecz P. sp. z o.o. w P. kwotę 1563 (słownie: jeden tysiąc pięćset sześćdziesiąt trzy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 maja 2016r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P. Sp. z o. o. Oddział w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 27 listopada 2015r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2011 r. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z dnia 30 czerwca 2015r. Wójt Gminy K. odmówił [...] Spółce [..] Sp. z o.o. w P. (obecnie P. Sp. z o.o. Oddział w P.) stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2011 rok w wysokości 17.521zł.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że skarżąca w dniu 27.12.2012 r. złożyła wniosek o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w kwocie 17.521 zł w zapłaconym podatku od nieruchomości za rok 2011. Do wniosku załączono korektę deklaracji podatkowej za przedmiotowy okres z której wynika, iż podatnik zadeklarował podatek od nieruchomości w kwocie 291 303 zł. W uzasadnieniu ww. wniosku podano, iż pierwotnie w podstawie opodatkowania budowli ujęto wartość przedmiotów, które nie stanowiły obiektów budowlanych lub takich gdzie obiekt budowlany stanowił wyłącznie ich część, a mianowicie; kontenerowych stacji redukcyjno-pomiarowych, punktów pomiarowych, punktów redukcyjno-pomiarowych, urządzeń technicznych i pomiarowych. Powołując się na Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych podatnik utrzymywał, że przez obiekty budowlane rozumieć należy konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Biorąc pod uwagę powyższe a także "najnowszą linię orzeczniczą sądów administracyjnych", w której akcentowano, iż w przypadku instalacji i urządzeń technicznych oraz maszyn, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości winny podlegać tylko części budowlane, podatnik uznał, że do podstawy opodatkowania należy włączyć tylko fundamenty stacji oraz obudowę - kontener (o ile jest trwale związana z fundamentem) a także infrastrukturę towarzyszącą taką jak ogrodzenie, oświetlenie czy utwardzenie terenu.