Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 1885/16

Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Cezary Koziński (sprawozdawca), Protokolant Ewelina Wołosiak, po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 258/15 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 15.528 (słownie: piętnaście tysięcy pięćset dwadzieścia osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 14 października 2015 r. o sygn. akt III SA/Wa 258/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 listopada 2014 r. w przedmiocie określenia "M." sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "skarżąca" lub "Spółka") wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r.

Sąd pierwszej instancji opisując stan faktyczny sprawy wskazał, iż decyzją z 1 lipca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia 20 kwietnia 2010 r., określającą Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 25 listopada 2010 r., o sygn. akt I SA/Rz 600/10, oddalił skargę Spółki złożoną na powyższą decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 1 lipca 2010 r. Jednakże Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2013 r., o sygn. akt II FSK 410/11, uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie. Sąd drugiej instancji uwzględnił skargę kasacyjną Spółki uznając, że decyzje organów podatkowych obu instancji zostały wydane z rażącym naruszeniem prawa (art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm./ - dalej: "O.p.") ze względu na podpisanie ich przez osoby nieupoważnione (art. 210 § 1 pkt 8 O.p.). Wobec tego, na mocy art. 145 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: "p.p.s.a.", sąd administracyjny pierwszej instancji powinien był stwierdzić ich nieważność.