Postanowienie NSA z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. II FZ 725/18

Odrzucenie zażalenia

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M.P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 sierpnia 2018 r. sygn. akt I SA/Po 1454/16 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi M.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 5 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r. postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

II FZ 725/18

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2018 roku, sygn. akt: I SA/Po 1454/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił zażalenie M.P. (skarżący) reprezentowanego przez pełnomocnika, z dnia 14 czerwca 2018 roku na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w poznaniu z dnia 30 maja 2018 roku, sygn. akt: I SA/Po 1454/16, odrzucające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia z dnia 11 kwietnia 2018 roku w sprawie ze skargi M.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 5 sierpnia 2016 roku w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 rok. Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału I z dnia 12 marca 2018 r. (k. 194) pełnomocnik skarżącego został wezwany do uiszczenia wpisu od zażalenia z dnia 20 lutego 2018 r., na zarządzenie z dnia 26 stycznia 2018 r. pozostawiające wniosek o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu bez rozpoznania, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Odpis powyższego zarządzenia doręczono pełnomocnikowi skarżącego dniu 17 marca 2018 r. (k. 200). Wyznaczony w nim termin, uwzględniając treść art. 83 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. 2018, poz. 1302 - dalej w skrócie: "p.p.s.a."), upłynął bezskutecznie z dniem 26 marca 2018 r. Pismem złożonym w dniu 13 kwietnia 2018 r. (data nadania, koperta, k. 206 akt sąd.) skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika (brata), wniósł zażalenie na powyższe zarządzenie Przewodniczącego Wydziału wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności. Postanowieniem z dnia 30 maja 2018 r. Sąd odrzucił powyższy wniosek o przywrócenie terminu. Odpis tego postanowienia został doręczony pełnomocnikowi skarżącego w dniu 7 czerwca 2018 r. (k. 233). W zażaleniu z dnia 14 czerwca 2018 r. skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika, wniósł o uchylenie postanowienia z dnia 30 maja 2018 r. w całości jako niezgodnego ze stanem faktycznym i prawnym oraz budzącego niezadowolenie strony skarżącej. Mocą zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 26 czerwca 2018 r. pełnomocnik skarżącego został wezwany do usunięcia braków formalnych zażalenia z dnia 14 czerwca 2018 r., w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia zażalenia, poprzez: zwięzłe uzasadnienie zażalenia oraz złożenie odpisu zażalenia uzupełnionego o uzasadnienie. Odpis tego zarządzenia został doręczony pełnomocnikowi skarżącego w dniu 25 lipca 2018 r. (k. 241 akt sąd.). Wyznaczony w nim termin upłynął bezskutecznie z dniem 1 sierpnia 2018 r. Wobec tego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w zaskarżonym postanowieniu uznał, że zażalenie z dnia 14 czerwca 2018 r. na postanowienie z dnia 1 czerwca 2018 r. podlega odrzuceniu. Jako podstawę prawną tego orzeczenia Sąd wskazał na art. 178 w zw. z art. 197 § 2 i art. 194 § 3 oraz art. 16 § 2 p.p.s.a. Pełnomocnik skarżącego w zażaleniu na powyższe postanowienie wniósł o jego uchylenie w całości, jako niezgodne ze stanem faktycznym oraz prawnym, a także jako budzące niezadowolenie strony skarżącej. Poza tym wniósł o wyłączenie "Referendarza-Sędziego z powodu wątpliwości co do jego bezstronności" oraz o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw. Wbrew twierdzeniom skarżącego, zaskarżone postanowienie nie narusza prawa. Sąd pierwszej instancji prawidłowo podniósł, że w myśl art. 194 § 3 p.p.s.a. zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie. Z kolei zgodnie z art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Odesłanie do wymogów określonych dla pisma w postępowaniu sądowym oznacza konieczność spełnienia przez pismo, będące zażaleniem, warunków ogólnych przewidzianych dla wszystkich pism strony, a zatem należy do niego dołączyć odpowiednią liczbę jego odpisów celem doręczenia ich pozostałym stronom postępowania (art. 47 § 1 p.p.s.a.). Słusznie też Sąd w zaskarżonym postanowieniu podniósł, że w rozpoznawanej sprawie wniesione przez pełnomocnika skarżącego zażalenie z dnia 14 czerwca 2018 r. obarczone było brakami formalnymi - nie zawierało uzasadnienia, a także nie zawierało odpisu. W związku z tym, Sąd prawidłowo wezwał pełnomocnika skarżącego, aby usunął powyższe braki formalne zażalenia z dnia 14 czerwca 2018 r. Wezwanie zostało skutecznie doręczone pełnomocnikowi w dniu 25 lipca 2018 r. (k. 241), czego w zażaleniu nie zakwestionowano. Termin do wykonania nałożonych przez Sąd na pełnomocnika obowiązków procesowych upływał więc z dniem 1 sierpnia 2018 r. W zakreślonym przez Sąd terminie braki formalne zażalenia nie zostały usunięte, co również nie zostało przez stronę skarżącą zakwestionowane w zażaleniu. Sąd pierwszej instancji prawidłowo więc zastosował art. 178 w zw. z art. 197 § 2 i art. 194 § 3 oraz art. 16 § 2 p.p.s.a. oraz orzekł o odrzuceniu zażalenia z dnia 14 czerwca 2018 roku. Wskazując na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji. Odnosząc się do przedstawionych w zażaleniu wniosków o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu oraz o przyznanie prawa pomocy, należy wskazać, że Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego wojewódzkiego sądu administracyjnego ani wniosku o przyznanie prawa pomocy. Stosownie do art. 22 § 1 p.p.s.a. o wyłączeniu sędziego rozstrzyga sąd administracyjny, w którym sprawa się toczy, a z kolei w myśl art. 258 § 1 p.p.s.a. czynności w zakresie przyznania prawa pomocy wykonuje referendarz sądowy.