Wyrok NSA z dnia 10 lipca 2018 r., sygn. II FSK 1913/16

Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Jan Grzęda (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Barbara Rennert, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "B." sp. z o.o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 23 marca 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 12/16 w sprawie ze skargi "B." sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 6 listopada 2015 r. nr [...]; [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2009 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie na rzecz "B." sp. z o.o. z siedzibą w S. kwotę 1400 (słownie: jeden tysiąc czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Sz 12/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę B. sp. z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 6 listopada 2015 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2009 r.

Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w S. decyzją z dnia 29 grudnia 2014 r. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy od 1 stycznia 2009 r. do 21 grudnia 2009 r. w kwocie 29 4442 zł.

Decyzją z dnia 6 listopada 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie uchylił ww. decyzję w całości i określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2009 r. w kwocie 29.356,00 zł.

Organ stwierdził, że skarżąca w 2009 r. uzyskiwała przychody z podnajmu lokalu użytkowego (na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego pomiędzy skarżącą a A. Sp. z o.o.). Organy podatkowe uznały za nieuzasadnione stanowiska skarżącej, która powołując się na ustne ustalenia, wskazała na czasowe zaprzestanie świadczenia usługi najmu w okresie ostatnich trzech miesięcy 2009 r. Stąd stwierdzono, że kwota 1 500,00 zł, stanowiąca wartość należnego skarżącej przychodu z tytułu świadczenia usług najmu lokalu, powinna być uznana za przychód 2009 r.