Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 1441/16

Dla skorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego dla gruntów i budynków wpisanych indywidualnie do rejestru zabytków nie wystarczy wykonanie jakichkolwiek prac na nieruchomości, kluczowe znaczenie ma ustalenie, czy podatnik utrzymuje i konserwuje nieruchomość zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, a nie czy podejmuje jakiekolwiek działania w tym zakresie. Jeśli z zaświadczenia konserwatora zabytków wynika, że obiekt budowlany nie jest utrzymywany zgodnie z ustawą o ochronie zabytków, właściciel nie może skorzystać ze zwolnienia z podatku.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca - Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Krawczyk, Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1577/15 w sprawie ze skargi A. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 25 maja 2015 r., nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2013 r.

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od A. F. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze kwotę 5 400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I.1. Zaskarżonym wyrokiem z 18 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1577/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę A. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z 25 maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2013 r.

I.2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzją z 11 lutego 2015 r. Prezydent Miasta J. ustalił Skarżącemu łączne zobowiązanie pieniężne za 2013 r. w kwocie 164.941 zł, w tym podatek rolny 309 zł oraz podatek od nieruchomości 164.632 zł. SKO decyzją z 25 maja 2015 r. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Organy ustaliły, że Podatnik był właścicielem gruntów stanowiących gospodarstwo rolne o powierzchni 17,7539 ha fizycznych w okresie styczeń-lipiec, a od sierpnia - 7,7469 ha fizycznych, a także terenów rekreacyjno-wypoczynkowych o powierzchni 411.579 m2 położonych w J. Na powierzchni 47,3433 ha znajduje się zabytkowy park, wpisany do rejestru zabytków, a w jego granicach położone są zabytkowe mauzoleum i wieża widokowa. Grunty i budynki wpisane indywidualnie do rejestru zabytków są zwolnione od podatku rolnego oraz od podatku od nieruchomości, pod warunkiem ich utrzymywania i konserwacji zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, jednak stanowisko Konserwatora Zabytków nie pozwalało na zastosowanie zwolnienia z art. 12 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1381 ze zm.; dale u.p.r.) oraz art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 ze zm.; dalej u.p.o.l.). Skarżący nie przestrzegał bowiem przepisów ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2014 r., poz. 1446 ze zm.), które nakładają na właściciela nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków określone obowiązki, między innymi zabezpieczenie i utrzymanie zabytku i jego otoczenia w jak najlepszym stanie i korzystanie z zabytku w sposób zapewniający trwałe zachowanie jego wartości, jak również obowiązek podporządkowania się działaniom organów ochrony zabytków.