Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 3806/17

1. Jeśli zapłata podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy pożyczki, której zawarcie podatnik ujawni dopiero w trakcie kontroli podatkowej, nastąpi po zakończeniu tejże kontroli, to zobowiązany jest do zapłaty tego podatku według stawki sankcyjnej, wynikającej z art. 7 ust. 5 pkt 1 u.p.c.c.

2. Przesłankę warunkującą zastosowanie sankcyjnej stawki opodatkowania stanowi "powołanie się". Podatnik powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, któremu towarzyszy zwykle określony punkt odniesienia, kontekst, tj. wola, aby w ramach czynionego wywodu - w toku sprawy - coś wykazać, coś udowodnić. Nie chodzi tu zatem o powołanie się na coś rozumianego abstrakcyjnie (w oderwaniu od towarzyszących okoliczności). Należy uwzględniać związek czynności podatnika skutkujących powstaniem obowiązku w podatku od czynności cywilnoprawnych z zamiarem wywołania korzystnych dla niego skutków podatkowych w obszarze innej daniny niż wymieniony podatek.