Wyrok NSA z dnia 30 maja 2018 r., sygn. I FSK 1047/16

W celu skorzystania z prawa do odliczenia zainteresowany ma być podatnikiem w rozumieniu  art. 168 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zaś towary i usługi, które mają być podstawą tego prawa, powinny być wykorzystywane przez podatnika na dalszym etapie obrotu na potrzeby jego własnych opodatkowanych transakcji, a owe towary i usługi powinny być dostarczone przez innego podatnika znajdującego się na wcześniejszym etapie obrotu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Krzysztof Wujek (sprawozdawca), Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 września 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1646/14 w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do grudnia 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 22 września 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1646/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę J. M. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 30 lipca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2007 r.

Zdaniem Sądu zaistniały podstawy do zakwestionowania prawa skarżącego do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych na rzecz skarżącego przez M. M. P. stosownie do treści art. 88 ust. 3a) pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm. dalej: "u.p.t.u."). Faktury te bowiem nie odzwierciedlały rzeczywistości. Prawidłowo też, zdaniem Sądu, określono na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u. podatek do zapłaty w związku z wystawieniem przez skarżącego faktur na rzecz firm: "T." J. S., F.T.H.U. "T." A. D., F.H.U. J." Z. S.