Wyrok NSA z dnia 30 maja 2018 r., sygn. II FSK 1407/16

1. Dla zastosowania art. 9 ust. 1 Modelowej Konwencji OECD konieczne jest wykazanie, że warunki stosunków handlowych bądź finansowych między spółką będącą rezydentem Polski a jej udziałowcem będącym rezydentem Umawiającego się Państwa, odbiegają od warunków wolnorynkowych i standardów obowiązujących na wolnym rynku tylko i wyłącznie w celu uzyskania korzyści podatkowych.

2. Art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT nie odwołuje się do warunków rynkowych. Ustalony w nim identyczny w każdym wypadku wskaźnik określa bezpieczny poziom zadłużenia spółki wobec jej udziałowców i zapobiega osiąganiu korzyści podatkowych związanych z tego rodzaju dofinansowywaniem działalności spółek. Stosowanie tego przepisu jest niezależne zarówno od wysokości odsetek, jak i od faktycznego zamiaru stron i celu umowy pożyczki.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Natalia Narejko, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Gl 714/15 w sprawie ze skargi "P." sp. z o.o. z siedzibą w Z. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2015 r. nr IBPBI/2/423-1481/14/MO w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną.