Wyrok NSA z dnia 17 maja 2018 r., sygn. I FSK 1070/16

Podatek od towarów i usług; Interpretacje podatkowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA del. Małgorzata Fita, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. [...] Sp. z o.o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 sierpnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 842/15 w sprawie ze skargi F. [...] Sp. z o.o. w K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) z dnia 26 stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od F. [...] Sp. z o.o. w K. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 17 sierpnia 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 842/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.), dalej: p.p.s.a., oddalił skargę F. [...] Sp. z o.o. (dalej: spółka lub skarżąca) na interpretację indywidualną Ministra Finansów (dalej: organ) z 26 stycznia 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi

Spółka zwróciła się do organu o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, wskazując we wniosku, że dominującym przedmiotem jej działalności gospodarczej jest świadczenie usług w zakresie rozrywki oraz usług związanych z wyżywieniem (klasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 56 zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) Dz. U. z 2008 r. Nr 207 poz. 1293, dalej: PKWiU 2008 r.), na rzecz osób fizycznych, niewystępujących w charakterze podatnika VAT. W związku z prowadzoną działalnością spółka zarządza lokalem, w którym oferuje do spożycia klientom różnego rodzaju produkty żywnościowe, przygotowywane i podawane w odpowiednio wyposażonym lokalu (stoliki, krzesła, sofy, bar z krzesłami, miejsce do przygotowywania produktów żywnościowych, nagłośnienie, elementy dekoracyjne, zaplecze sanitarne, część rozrywkowa). W lokalu zatrudniona (wynajęta) jest obsługa (barmani, kelnerzy, ochrona). W ofercie skarżącej znajdują się m. in. przekąski, napoje zimne i gorące, alkohole, drinki, lody. Niektóre z produktów oferowanych do spożycia w ww. lokalu są towarami wymienionymi w poz. 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, ze zm.), dalej: rozporządzenie Ministra Finansów. Co do zasady produkty te są sprzedawane celem konsumpcji na miejscu, co wynika, m. in. z otoczenia prawnego, w którym funkcjonuje spółka (np. możliwość sprzedaży i spożycia produktów alkoholowych tylko w lokalu), a także ze specyfiki podawania produktów żywnościowych (np. podanie ich w zastawie wielorazowego użytku). Po spożyciu przez klienta produktu żywnościowego, naczynia są sprzątane przez obsługę lokalu. Za takie świadczenie klient płaci jedną cenę wynikającą z cennika. W rezultacie klient nabywający w lokalu produkt żywnościowy uzyskuje również szereg dodatkowych świadczeń wykonywanych przez spółkę, m. in. przygotowanie i podanie produktu żywnościowego, otrzymanie produktu w naczyniu (zastawie) wielorazowego użytku, możliwość spożycia produktu w dowolnym miejscu w lokalu, sprzątnięcie po spożyciu produktu żywnościowego przez obsługę, możliwość korzystania z prasy i czasopism pozostających do dyspozycji klienta w lokalu. W związku z oferowaniem produktów żywnościowych do spożycia w lokalu spółka ponosi określone koszty (poza kosztami nabycia/wytworzenia produktu żywnościowego także m. in. koszty najmu powierzchni lokalu, zapewnienia odpowiedniego wystroju oraz nastroju w każdym lokalu, obsługi pozostającej do dyspozycji klientów, zastawy wielorazowego użytku, czy zaplecza sanitarnego). Duża część kosztów i marży jest przypisywana do czynności dodatkowych, podczas gdy samo nabycie/wytworzenie piwa jest mniej kosztochłonne i generuje niższą marżę, ponieważ to nie piwo jest w tym przypadku dominującym świadczeniem.