Wyrok NSA z dnia 8 marca 2018 r., sygn. II FSK 520/16

Podatkowe postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędziowie: NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), WSA del. Agnieszka Krawczyk, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 1221/14 w sprawie ze skargi B.K., R.K., E.K. i M.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 14 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku od nieruchomości za 2008 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza solidarnie od B.K., R.K., E.K. i M.K. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 1221/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, po rozpoznaniu sprawy E.K., B.K., R.K. i M.K. (dalej jako "Skarżący"), uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi (dalej jako "SKO") z dnia 14 sierpnia 2014 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2008 r.

Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2010 r. SKO z urzędu wszczęło postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta L. (dalej jako "Prezydent") z dnia 15 lipca 2008 r. w przedmiocie ustalenia Skarżącym wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2008 r. w kwocie 17 464 zł.

Decyzją z dnia 3 września 2010 r. SKO stwierdziło nieważność ww. decyzji ostatecznej, a w wyniku wniesionego przez Skarżących odwołania, decyzją z dnia 11 października 2010 r., działając w drugiej instancji, uchyliło w całości własną decyzję z dnia 3 września 2010 r. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.