Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 12 marca 2018 r., sygn. I FSK 748/16

Inne

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Izabela Najda - Ossowska (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 listopada 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3979/14 w sprawie ze skargi T. S. A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 9 września 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od T.S. A. z siedzibą w W. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami:

1.1. Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: ustawa p.p.s.a.) uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z 9 września 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie T. S.A. w W. (dalej: skarżąca) wskazała, że działa na podstawie ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226). W ramach prowadzonej działalności zawarła z dwoma podmiotami: Fundacją W. (dalej: Fundacja) oraz jednoosobową spółką Fundacji (dalej: Spółka) umowę na realizację wspólnego przedsięwzięcia w postaci Finału W. (dalej: Finał). Genezę zawarcia umowy wyjaśnia jej preambuła, zgodnie z którą: Fundacja organizuje zbiórki pieniężne na cele charytatywne, którą przeprowadza z udziałem wolontariatu, Spółka jest współproducentem Finału oraz organizatorem koncertu finałowego (dalej: Koncert) a skarżąca jest współorganizatorem i współproducentem wraz z Fundacją i Spółką wspólnego przedsięwzięcia w postaci Finału oraz organizatorem transmisji i rejestracji Koncertu. Przedmiotem ww. umowy jest wyprodukowanie przez skarżącą, Fundację i Spółkę (dalej: Strony) wspólnego Finału, którego emisja odbyła się na antenie skarżącej oraz dokonanie przez skarżącą rejestracji audiowizualnej Programu. Umowa wskazuje autorów scenariusza i reżyserów Programu, zarówno po stronie skarżącej, jak i Fundacji oraz Spółki. Na podstawie zawartej umowy skarżąca, Fundacja i Spółka przeniosły wzajemnie na siebie prawa do scenariusza programu, tak aby stanowiły one wspólną własność (umowa określa udziały każdej we współwłasności praw). Skarżąca wymieniła, co stanowi wkład rzeczowy i finansowy zgodnie z umową, Fundacji i Spółki oraz własny. Wskazała, że Fundacja i Spółka były zobowiązane do wykonania wszystkich ww. czynności i zobowiązań własnym kosztem oraz staraniem i ponoszą z tego tytułu odpowiedzialność prawną wobec skarżącej, która z kolei jest zobowiązana do wykonania wszystkich własnych czynności i zobowiązań własnym kosztem i ponosi z tego tytułu odpowiedzialność prawną wobec Fundacji i Spółki.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00