Wyrok NSA z dnia 5 września 2017 r., sygn. II OSK 1015/17

Do systemu podstawowych praw pacjenta należy prawo do obrony przed działaniami podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych. Ma to szczególne znaczenie w przypadku osób, które mają ograniczoną możliwość obrony swoich praw w zakresie świadczeń zdrowotnych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant starszy asystent sędziego Anna Pośpiech - Kłak po rozpoznaniu w dniu 5 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 1040/16 w sprawie ze skargi A.B. na decyzję Rzecznika Praw Pacjenta z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję Rzecznika Praw Pacjenta z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...]

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 23 stycznia 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 14040/16, po rozpoznaniu sprawy z skargi A. B. na decyzję Rzecznika Praw Pacjenta z [...] lutego 2016 r., znak [...], w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów, oddalił skargę.

Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy.

A. B. złożyła do Rzecznika Praw Pacjenta wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów przez Wojewódzki Szpital Psychiatryczny im. prof. T. B. w G.. We wniosku zarzuciła, że brak jest tablic informacyjnych dotyczących dyżurów Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego w Szpitalu, na wszystkich oddziałach podmiotu leczniczego. Ponadto skarżąca zarzuciła, iż nikt z personelu medycznego: ordynatorów, lekarzy, pielęgniarek, psychologów i innych pracowników nic nie wie o tablicach. Ponadto personel medyczny twierdzi, że nigdy nie było na oddziale tablic, nie jest im znane miejsce dyżurów Rzecznika na terenie szpitala, nie są im znane dni i godziny dyżurów Rzecznika, a w celu rozwiązania wszystkich wątpliwości, kierują do Rzecznika podając jedynie numer telefonu Rzecznika lub też do Dyrektora Szpitala. Zarzuciła, że Rzecznik jest Rzecznikiem Szpitala, którego interesy reprezentuje zamiast pacjentów. Zarzuciła, że na stronie internetowej Biura Rzecznika Praw Pacjenta, brak jest podstawowych i niezbędnych informacji dotyczących Rzeczników Praw Pacjenta Szpitali Psychiatrycznych.