Wyrok NSA z dnia 12 września 2017 r., sygn. II OSK 2184/16

W orzecznictwie przyjmuje się, że art. 141 § 4 Ppsa może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną jedynie wówczas, gdy uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia. Przede wszystkim jednak uchybienie to musi uniemożliwiać kontrolę kasacyjną zaskarżonego wyroku.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędzia del. NSA Anna Żak (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Miron, , po rozpoznaniu w dniu 12 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 maja 2016 r. sygn. akt III SA/Wr 53/16 w sprawie ze skargi R. D. na uchwałę Rady Miejskiej Strzelina z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 maja 2016 r. sygn. III SA/Wr 53/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę R. D. na uchwałę Rady Miejskiej Strzelina z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Pismem z dnia 19 października 2015 r. Starosta Powiatu Strzelińskiego zwrócił się do Rady Miejskiej Strzelina z wnioskiem o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radną R. D., zatrudnioną w Starostwie Powiatowym w S. na stanowisku Sekretarza Powiatu [...]. Jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy (z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia) wskazał negatywną ocenę pracy skarżącej poprzez niewykonywanie podstawowych obowiązków określonych dla sekretarza, nierzetelne i nieefektywne wykonywanie przydzielonych obowiązków, w tym nieprawidłowe planowanie i organizacja pracy podległego wydziału, skutkująca nieterminowym udzielaniem odpowiedzi na pytania zadawane przez radnych Powiatu [...], niewłaściwą organizację pracy Starostwa przez brak kompleksowego funkcjonowania systemu [...], niewłaściwy nadzór nad mieniem, w tym nieprzestrzeganie Instrukcji ws. gospodarki majątkiem trwałym, nieaktualizowanie regulaminów wewnętrznych, w tym Regulaminu Organizacyjnego, wykorzystywanie stanowiska służbowego do realizacji zadań i czynności niewynikających ze stosunku pracy. Powyższe doprowadziło do utraty zaufania do skarżącej, jako gwaranta prawidłowego funkcjonowania Starostwa.