Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2017 r., sygn. I OSK 430/16

Trybunał Konstytucyjny opowiedział się za dopuszczalnością obalenia domniemania z art. 3 ukwh zarówno w postępowaniu o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, jak i w każdym innym postępowaniu, w którym ocena prawidłowości wpisu ma dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie. Taki pogląd dominuje także w orzecznictwie Sądu Najwyższego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.) sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Protokolant sekretarz sądowy Cezary Ciwiński po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 1560/15 w sprawie ze skargi Miasta Ł. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez gminę prawa własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 25 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 1560/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Miasta Łódź na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z [...] lipca 2015 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez gminę prawa własności nieruchomości.

Wyrok powyższy zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Prezydent Miasta Łodzi, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191 ze zm.), "ustawa", złożył do Wojewody Łódzkiego wniosek o wydanie decyzji komunalizacyjnej nieruchomości Skarbu Państwa położonej w Łodzi przy al. J.P. [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] m2, w obrębie [...], uregulowanej w księdze wieczystej KW Nr [...].

Wojewoda Łódzki, decyzją z [...] lipca 2013 r., nr [...], odmówił komunalizacji w uzasadnieniu wskazując, że powyższa nieruchomość w dniu 27 maja 1990 r. stanowiła własność Skarbu Państwa, zaś władającym nią był K.M.W. W. w Ł., co wynika z dokumentacji inwentaryzacyjnej sporządzonej przez Komisję Inwentaryzacyjną Rady Miejskiej w Łodzi i zostało dodatkowo potwierdzone przez Konsorcjum Geodezyjne, na podstawie zaświadczenia Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami wspólnego dla wszystkich dzielnic m. Łodzi, nr [...] z [...] maja 1986 r. Zdaniem Wojewody nieruchomość ta nie znajdowała się w dniu 27 maja 1990 r. we władaniu terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego, co wyklucza możliwość komunalizacji na podstawie art. 5 ust. 1 tej ustawy.