Wyrok NSA z dnia 14 marca 2017 r., sygn. I OSK 2651/15

Zdaniem Trybunału, bezpodstawne jest utożsamianie przesłanek, celu ustanowienia i funkcji dwóch różnych świadczeń – z zakresu świadczeń rodzinnych i dodatku. Tym bardziej nie należy utożsamiać świadczenia pielęgnacyjnego, będącego świadczeniem rodzinnym, ze świadczeniem z zakresu pomocy społecznej. Podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant starszy sekretarz sądowy Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2017r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt II SA/Łd 203/15 w sprawie ze skargi D. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej w związku z ustalonym prawem do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Łd 203/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę D. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej w związku z ustalonym prawem do świadczenia pielęgnacyjnego.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wnioskiem z dnia 29 marca 2013 r. D. I. zwróciła się do Burmistrza O. o przyznanie, w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu wspierania niektórych osób pobierających świadczenie pielęgnacyjne, pomocy finansowej w wysokości 200 zł miesięcznie w okresie od kwietnia do grudnia 2013 r.