Wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2017 r., sygn. II OSK 2037/15

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zgromadzony w sprawie materiał dowodowy był wystarczający do wydania rozstrzygnięcia. Organy administracji na podstawie tych dowodów nie kwestionowały faktu, że obiekt wpisany do rejestru zabytków jest zniszczony, jednakże okoliczność ta sama w sobie nie stanowi podstawy do wykreślenia zabytku z rejestru.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie sędzia NSA Teresa Kobylecka /spr./ sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Powiatu J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 1604/14 w sprawie ze skargi Powiatu J. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 22 maja 2014 r. nr ... w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 lutego 2015r., sygn. akt VII SA/Wa 1604/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Powiatu J. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 22 maja 2014r. znak ... w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Decyzją z dnia 22 maja 2014r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego po rozpatrzeniu wniosku Powiatu J. z dnia 17 września 2013r. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 13 sierpnia 2013r. odmawiającą skreślenia z rejestru zabytków dworu w K., wpisanego do rejestru zabytków pod numerem ..., na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c, art. 7 pkt 1, art. 13 ust. 1, 5 i 6 oraz art. 89 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymał w mocy decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 13 sierpnia 2013r. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że Wojewódzki Konserwator Zabytków w P. orzeczeniem z dnia 15 maja 1954r., sygn. Nr ..., wpisał do rejestru zabytków pod numerem ... pałac w K., wraz z otaczającym go starym ogrodem. W. Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z dnia 28 listopada 2007r. zmienił ww. orzeczenie precyzując, że wpisem do rejestru zabytków objęty jest zespól dworsko-parkowy, składający się z dworu i parku w miejscowości K., powiat J.