Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. II OSK 1618/15

Władztwo planistyczne nie jest równoznaczne z nieskrępowaną dowolnością. Jednak Sąd I instancji błędnie odniósł istotę władztwa planistycznego do zasad planowania wynikających z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w odniesieniu do systemów komunikacji. Przede wszystkim Sąd błędnie ocenił, że w tym zakresie to ewentualne przyszłe podziały nieruchomości mają wpływ na konkretne zlokalizowanie dróg wewnętrznych.

Teza od Redakcji

Dnia 28 lutego 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie: sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2015 r. sygn. akt IV SA/Po 1227/14 w sprawie ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w Mosinie z dnia 30 czerwca 2014 r. nr LXIV/452/14 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów części wsi Daszewice 1. uchyla pkt 2 zaskarżonego wyroku i stwierdza nieważność § 13 ust. 7 zaskarżonej uchwały, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2015 r., sygn. akt IV SA/Po 1227/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, rozpoznając skargę Wojewody Wielkopolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Mosinie z dnia 30 czerwca 2014 r., nr LXIV/452/14, w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów części wsi Daszewice w pkt 1 stwierdził nieważność § 31 ust. 3 pkt 2 zaskarżonej uchwały w zakresie wyrazów "lub lokalizację budynku mieszkalnego jako odrębny budynek"; w pkt 2 w pozostałym zakresie skargę oddalił. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.