Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2017 r., sygn. II OSK 1373/15

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego materiał zgromadzony w sprawie daje jednoznaczną odpowiedź co do istotnych elementów niezbędnych dla sformułowania oceny prawnej rozpatrywanej sprawy, a nadto zapewnia możliwość oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu, jak to zasadnie przyjął Sąd pierwszej instancji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) Sędziowie NSA Barbara Adamiak del NSA Janina Kosowska Protokolant starszy asystent sędziego Anna Pośpiech-Kłak po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. Sp. z o.o. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lutego 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 1711/14 w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] czerwca 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od A. Sp. z o.o. z siedzibą w G. na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 lutego 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 1711/14, oddalił skargę A. Sp. Z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] czerwca 2014 r., w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r., Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b i c., art. 7 pkt 1., art. 13 ust. 1, 2, 5. i 6 oraz art. 89 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568, ze zm.) oraz art. 18 pkt 1, art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] maja 2013 r., odmawiającą skreślenia z rejestru zabytków budynku bramnego oraz budynku oficyny dworskiej tworzących zespół podworski w G., wpisany do rejestru zabytków decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w S. z sierpnia 1973 r., sygn. [...], pod numerem [...]. Zespół ten składa się z [...]. Przedmiotowa zabudowa [...] została ponownie wpisana do rejestru zabytków - decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w G. z dnia [...] grudnia 1979 r., pod nr [...], jako element współtworzący zespół obejmujący pałac z zabudowaniami gospodarczymi i budynkiem bramnym w G.