Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2017 r., sygn. I OSK 2307/16

Stwierdzenie nieważności decyzji jest wyjątkiem od zasady trwałości decyzji ostatecznych a zatem pojęcie to musi być interpretowane wąsko, co oznacza, że o rażącym naruszeniu prawa można mówić tylko wówczas, gdy podjęte rozstrzygnięcie jest w sposób oczywisty sprzeczne z treścią, nie budzącej wątpliwości i mającej zastosowanie w danej sprawie normy prawnej. Innymi słowy, rażącym naruszeniem prawa jest dotknięta decyzja, której treść stanowi zaprzeczenie stanu prawnego sprawy w całości lub w części.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie: Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędzia WSA del. Jerzy Bortkiewicz po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. D., H. T. i I. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 1678/15 w sprawie ze skargi A. D., H. T. i I. G. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [....] lipca 2015 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 marca 2016 r. (sygn. akt I SA/Wa 1678/15), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę: M. D., H. T.i I. G.na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Orzeczeniem z dnia [...] lipca 1959 r. nr [...], Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie odmówiło W. i Z. małż. D. przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości "warszawskiej" położonej przy ul. B., oznaczonej jako "O., rej. hip. W [...]". W uzasadnieniu decyzji wskazano, że na zasadzie art. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) wszystkie nieruchomości - grunty położone na obszarze m. st. Warszawy przeszły na własność Skarbu Państwa. Zgodnie zaś z planem zagospodarowania przestrzennego teren w/w nieruchomości został przeznaczony pod użyteczność publiczną - rozbudowę szpitala. Ponieważ więc korzystanie przez dotychczasowego właściciela z gruntu, będącego przedmiotem odmowy, nie da się pogodzić z przeznaczeniem terenu wg planu zagospodarowania przestrzennego to Prezydium nie mogło przyznać byłym właścicielom w/w nieruchomości prawa własności czasowej.