Wyrok NSA z dnia 1 marca 2017 r., sygn. I OSK 1764/16

W sytuacji podniesienia obu podstaw kasacyjnych, zasadą jest w pierwszej kolejności rozpoznanie zarzutów procesowych, ponieważ dopiero po przesądzeniu, że stan faktyczny przyjęty przez sąd w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo nie został dostatecznie podważony, można przejść do skontrolowania procesu subsumcji danego stanu faktycznego pod zastosowany przez Sąd I instancji przepis prawa materialnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia NSA Małgorzata Pocztarek sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2017 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. z siedzibą we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SA/Wr 96/16 w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą we W. na decyzję wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2016r. sygn. akt II SA/Wr 96/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę [...] Sp. z o.o. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] grudnia 2015r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Wspomniany wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] maja 2015r. nr [...] Prezydent W. na podstawie art. 1 ust. 1 i 3, art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz.U. z 2012r. poz. 83 ze zm.), dalej powoływanej również jako "ustawa", w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 marca 2015r. sygn. akt K 29/13 (Dz.U. poz. 373) i postanowieniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 marca 2015r. sygn. akt K 29/13 (Dz.U. poz. 524) oraz art. 104 i art. 107 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013r. poz. 267 ze zm.), dalej powoływanej jako "K.p.a.", po rozpatrzeniu wniosku [...] Sp. z o.o. z siedzibą we W., odmówił przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności przysługującego [...] Sp. z o.o. do nieruchomości położonej we W. przy ul. S. [...], oznaczonej geodezyjnie jako działka nr [...],[...] - [...], obręb Z., o powierzchni 4798m². W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji przypomniał, że wnioskiem z dnia [...] maja 2014r. Spółka [...] zwróciła się o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności ww. nieruchomości. W toku postępowania, w dniu 10 marca 2015r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok sygn. akt K 29/13, w którym orzekł, że art. 1 ust. 1 i 3 ww. ustawy w zakresie, w jakim przyznaje uprawnienie do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności osobom fizycznym i prawnym, które nie miały tego uprawnienia przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 28 lipca 2011r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 187, poz. 1110), jest niezgodny z art. 2 Konstytucji RP. Prezydent W. wyjaśnił, że z chwilą wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, to jest z dniem 17 marca 2015r., nastąpiła utrata mocy obowiązującego art. 1 ust. 1 i 3 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości w opisanym wyżej zakresie. Organ I instancji jednocześnie podkreślił, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego ma bezpośredni wpływ na prowadzone postępowanie, gdyż wnioskodawca jest osobą prawną, która nie miała uprawnienia do żądania przekształcenia przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 28 lipca 2011r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw, a ponadto nieruchomość będąca w użytkowaniu wieczystym wnioskodawcy nie jest nieruchomością gruntową, o której mowa w art. 1 ust. 1 ww. ustawy.