Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2017 r., sygn. II OSK 986/15

Zasadnicze znaczenie przypisać należy wyłącznie temu, by rozstrzygnięcie organu odwoławczego prowadziło do pełnej kontroli rozstrzygnięcia pierwszoinstancyjnego, co powinno co do zasady wykluczać sytuację prowadzącą do tego, że organ odwoławczy uchyli decyzję organu I instancji w części i orzeknie w tym zakresie ponownie, nie wskazując jednak jakim rozstrzygnięciem należy objąć pozostałą nieuchyloną część decyzji. Tego rodzaju sytuacja jest niejednolicie ujmowana w orzecznictwie sądowoadministracyjnym.

Teza od Redakcji

Dnia 19 stycznia 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Roman Hauser sędzia del. WSA Marek Wroczyński Protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 listopada 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 1179/14 w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nakazu doprowadzenia zabytku do jak najlepszego stanu 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. W. na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 400 (czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.