Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 18 października 2017 r., sygn. I GSK 1984/15

W orzecznictwie prezentowany jest pogląd, że wadliwość uzasadnienia wyroku może stanowić przedmiot skutecznego zarzutu kasacyjnego z art. 141 § 4 P.p.s.a. w sytuacji, gdy sporządzone jest ono w taki sposób, że niemożliwa jest kontrola instancyjna zaskarżonego wyroku. Funkcja uzasadnienia wyroku wyraża się i w tym, że jego adresatem, oprócz stron, jest także Naczelny Sąd Administracyjny. Tworzy to po stronie wojewódzkiego sądu administracyjnego obowiązek wyjaśnienia motywów podjętego rozstrzygnięcia w taki sposób, który umożliwi przeprowadzenie kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia w sytuacji, gdy strona postępowania zażąda, poprzez wniesienie skargi kasacyjnej, jego kontroli.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Janusz Zajda sędzia NSA Zofia Borowicz sędzia del. NSA Stanisław Śliwa (spr.) Protokolant Nina Pruk po rozpoznaniu w dniu 18 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Lu 425/15 w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 425/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Lublinie oddalił skargę J. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej (DIC) w B. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych.

Orzeczenie zapadło w następującym stanie sprawy.

J. J. w 2009 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą L. W 2009 r. dokonał m. in. zakupu oleju opałowego. Na podstawie dokumentów przekazanych w trakcie kontroli przez podmiot powiązany - "A." w B. ustalono, że paliwo przyjmowane na stację paliw w L. to olej napędowy grzewczy eksterm plus. "A." w 2009 r. wystawiła na rzecz podatnika 14 faktur sprzedaży na 239.955 l ww. oleju. Do napędu środków transportu w ramach prowadzonej działalności podatnik nabywał paliwo w 2009 r. na stacjach paliw "O." S.A. w P. Organ kontrolny ustalił, że zaewidencjonowane w zestawieniach o nazwie "stacja paliw w L." ilości paliwa, to olej napędowy grzewczy estrem plus, nabyty od "A.", który wbrew złożonym oświadczeniom, nie został zużyty na cele opałowe. Olej ten wydany w październiku 2009 r. w ilości 27.141 l oraz niedostarczony do L., został zużyty do napędu samochodów, ciągników i maszyn rolniczych. W związku z powyższym organ uznał, że zobowiązanie w podatku akcyzowym za październik 2009 r. może wynieść w przybliżonej kwocie 49.451 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00