Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. I GSK 815/15

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia del. WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Protokolant Nina Pruk po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej V. Spółki cywilnej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Po 308/14 w sprawie ze skargi V. Spółki cywilnej w Poznaniu na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od V. Spółki cywilnej w Poznaniu na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2015 r. (sygn. akt III SA/Po 308/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę V. w Poznaniu na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2014 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

Postanowieniem z dnia 7 marca 2013 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Poznaniu wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w zakresie podatku akcyzowego w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem samochodu marki Audi Q7, rok produkcji 2006, od którego nie złożono deklaracji uproszczonej nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz nie uiszczono należnego podatku akcyzowego.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Poznaniu określił spółce zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu marki Audi Q7 w kwocie 20.307,00 zł.

Organ wyjaśnił, że stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 nr 108 poz. 626, dalej: u.p.a.) opodatkowaniu akcyzą podlega nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Organ zaznaczył, że na podstawie zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, w szczególności protokołu oględzin pojazdu z dnia 19 kwietnia 2013 r. oraz załączonych do tego protokołu zdjęć ustalono, że przedmiotowy samochód marki Audi Q7 posiadał 2 miejsca siedzące dla kierowcy i pasażera, fabryczne punkty mocowania siedzeń II rzędu, fabryczne punkty kotwiące dla siedzeń II rzędu, z tyłu siedzeń kieszenie (schowki sznurkowe), pomiędzy przednimi siedzeniami podłokietnik ze schowkiem oraz nawiewami powietrza, podsufitka jednakowa na całej długości pojazdu (część przednia i część bagażowa), jednakowa tapicerka na całej długości pojazdu (część przednia i część bagażowa), uchwyty boczne dla każdego pasażera (zainstalowane przy drzwiach przednich 2 szt., nad tylnymi drzwiami widoczne punkty do zamocowania uchwytów dla II rzędu), oświetlenie 5 szt. dla I i II rzędu siedzeń oraz na suficie przestrzeni bagażowej, klimatyzacja regulowana dwustrefowo, poduszki powietrzne, radio wraz z głośnikami (we wszystkich drzwiach samochodu), wyposażenie typowo osobowe, podnoszące komfort jazdy. Pojazd posiadał 5 drzwi (wszystkie oszklone), szyby tylne przyciemnione, drzwi dla I i II rzędu siedzeń od wewnątrz pokryte ciemnym plastikiem oraz elementem ozdobnym (srebrny pasek), przyciski elektrycznego otwierania szyb przednich i tylnych umieszczone na każdych drzwiach, na drzwiach przednich umieszczone przyciski do elektrycznego otwierania szyb we wszystkich drzwiach, w drzwiach tylnych zamontowane rolety, we wszystkich drzwiach podłokietniki, klamki oraz kieszenie, przyciski do elektrycznego otwierania szyb oraz głośniki, przeszklony dach. Ponadto samochód ten nie posiadał stałego panela lub przegrody oddzielającej część przednią od części tylnej. Za I rzędem siedzeń zainstalowana została krata przymocowana do konstrukcji pojazdu za pomocą śrub w miejscach kotwienia siedzeń. Na podłodze pojazdu od kraty do końca przestrzeni bagażowej wyłożona została płyta drewniana, która nie była zamocowana, opierała się jedynie o kratę (widoczne były punkty nacięć blokujących płytę).