Wyrok NSA z dnia 25 maja 2017 r., sygn. I GSK 1107/15

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędzia del. NSA Stanisław Śliwa Protokolant asystent sędziego Monika Tutak-Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Po 1923/14 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. na rzecz A. P. kwotę 2115 (dwa tysiące sto piętnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 4 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Po 1923/14 oddalił skargę A. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd i instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

Naczelnik Urzędu Celnego w L. decyzją z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za listopada 2012 r. w wysokości 14.303,00 zł, wskazując w uzasadnieniu że na podstawie protokołów kontroli jakości paliwa przeprowadzonych w dniach [...] i [...] listopada 2012 r. na stacji paliw we W. (miejsce prowadzenia działalności skarżącego), ustalono, że pobrana w dniu [...] listopada 2012 r. 4-litrowa próbka oleju napędowego oraz 4-litrowa próbka kontrolna (spośród 7.850 litrów obecnych w zbiorniku o pojemności 10.000 litrów podłączonym do urządzenia służącego do dystrybucji oleju napędowego), przeanalizowana przez Specjalistyczne Laboratorium Badania Paliw i Produktów Chemii Gospodarczej w dniu 20 listopada 2012 r., nie spełniała wymagań jakościowych określonych w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 9 grudnia 2008 r. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych (Dz. U. z 2008 r., Nr 221, poz. 1441, ze zm., zwanego dalej: rozporządzeniem ws. wymagań). W wyniku badań laboratoryjnych stwierdzono, iż badane paliwo miało temperaturę zapłonu 46,5°C dla wymagań jakościowych powyżej 55°C. Niespełnienie wymogów przez paliwo posiadane przez skarżącego potwierdziło również badanie próbki kontrolnej, dokonane na żądanie skarżącego przez niezależne laboratorium. Skarżący wskazał, że przedmiotowy olej napędowy nabył od PKN ORLEN S.A. na podstawie faktury VAT nr [...] z dnia [...] listopada 2012 r., przedłożył atest z dnia [...] listopada 2012 r. oraz odpis ze świadectwa jakości z dnia 6 listopada 2012 r. gdzie wskazano temperaturę zapłonu 61 °C. Organ zauważył jednak, że olej nabyty na podstawie faktury z [...] listopada 2012 r. w porównaniu z parametrami paliwa znajdującego się w posiadaniu skarżącego prowadzi do wniosków że nie jest to ten sam produkt.