Wyrok NSA z dnia 25 maja 2017 r., sygn. II GSK 3227/15
Gry losowe
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) sędzia NSA Andrzej Skoczylas sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Sylwia Nerkowska po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "[A.]" Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 czerwca 2015 r. sygn. akt III SA/Lu 325/15 w sprawie ze skargi "[A.]" Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia w części zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od "[A.]" Spółki z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 11 czerwca 2015 r. o sygn. akt III SA/Lu 325/15 oddalił skargę "[A.]" Spółki z o.o. w W. (dalej: Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej (dalej: Dyrektor) z dnia [...] sierpnia 2014 r. cofającą w części zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 r. Dyrektor, działając na podstawie art. 59 pkt 4 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.; dalej: u.g.h.), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] czerwca 2014 r., cofającą Spółce zezwolenie z [...] sierpnia 2009 r. na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa lubelskiego w części dotyczącej jednego punktu gier (poz. 67 załącznika nr 1 do zezwolenia), z powodu zaprzestania wykonywania działalności w tym punkcie przez okres dłuższy niż 6 miesięcy (od 6 kwietnia 2010 r.). Dyrektor ustalił, że niewykonywanie działalności nie było następstwem działania siły wyższej, z uwagi na wystąpienie której organ mógłby odstąpić od cofnięcia zezwolenia. Dyrektor nie uznał za siłę wyższą wprowadzenia ustawy o grach hazardowych i związanego z nią zakazu zmiany lokalizacji punktów gier na automatach. Ponadto, zdaniem organu, art. 59 pkt 4 u.g.h., w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE albo Trybunał) z dnia 19 lipca 2012 r. wydanego w połączonych sprawach C-213/11, C-214/11 i C-217/11 (LEX nr 1170754) nie jest przepisem technicznym w myśl dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. UE z dnia 21 lipca 1998 r. L 204, s. 37; Polskie wydanie specjalne z 2004 r. rozdz. 13, t. 20, s. 337; dalej: dyrektywa 98/34/WE).