Wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. I GSK 2121/15

Podatek akcyzowy

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń Protokolant Patrycja Czubała po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Iwony K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 maja 2015 r. sygn. akt III SA/Gl 559/15 w sprawie ze skargi Iwony K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku akcyzowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Iwony K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 28 maja 2015 r. (sygn. akt III SA/Gl 559/15) oddalił skargę I. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia [...] stycznia 2013 r. w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

Pismem z dnia [...] maja 2010 r. I. K. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w Katowicach z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku akcyzowego jako nienależnie pobranego oraz o zwrot nadpłaty podatku akcyzowego w łącznej kwocie 619.215,00 zł. W korekcie deklaracji uproszczonej nabycia wewnątrzwspólnotowego zadeklarowano podatek akcyzowy od olejów smarowych oznaczonych kodem CN 2710 1981 w kwocie 0 zł. We wniosku skarżąca wskazała, iż podatek był nienależny gdyż świetle wspólnotowych regulacji dotyczących podatku akcyzowego (art. 2 ust. 4 Dyrektywy Energetycznej) wewnątrzwspólnotowe nabycie olejów smarowych przeznaczonych do innych celów niż opałowe i napędowe nie podlega opodatkowaniu. Stosownie do art. 20 ust. 1 Dyrektyw energetycznej oleje smarowe nie podlegają przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania uregulowanym w Dyrektywie Horyzontalnej. Jednocześnie skarżąca podniosła, że zgodnie z orzecznictwem ETS i utrwalonym stanowiskiem doktryny zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego nad prawem krajowym sprowadza się do zakazu stosowania, stanowienia i utrzymywania w mocy przepisów krajowych, które są sprzeczne z prawem wspólnotowym.