Wyrok NSA z dnia 26 maja 2017 r., sygn. I GSK 399/17

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Rz 740/16 w sprawie ze skarg A. K. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu z dnia [...] lipca 2016 r., nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I GSK 399/17

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Rz 740/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargi A. K. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu z dnia 19 lipca 2016 r., - nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za październik 2013 r.,

- nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za listopad 2013 r., - nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za grudzień 2013 r., - nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń 2014 r., oraz z dnia 25 lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za wrzesień 2013 r.

Sąd pierwszej instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

Naczelnik Urzędu Celnego w Rzeszowie decyzją z dnia 31 sierpnia 2015 r., nr [...] oraz decyzjami z dnia 6 sierpnia 2015 r., nr [...] oraz [...] określił A. K.(skarżącej) prowadzącej działalność pod nazwą A. wysokość zobowiązania w podatku akcyzowym za okres września, października, listopada, grudnia 2013 r. i stycznia 2014 r. w kwotach odpowiednio 682.593 zł, 1.397 zł i nadpłata w kwocie 295 zł, 13.845 zł, 18.647 zł i 21.639 zł, gdyż skarżąca w dniu 2 września 2013 r. dokonała na terytorium kraju sprzedaży 1500 kg suszu tytoniowego bez znaków akcyzy nieuprawnionemu podmiotowi to jest innemu niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, a w okresie od 9 marca do 2 września 2013 r. sprzedała 58 kg suszu tytoniowego na rzecz nieuprawnionych podmiotów, innych niż podmioty prowadzące skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, a ponadto w miesiącu październiku 2013 r. dokonała sprzedaży suszu tytoniowego o łącznej wadze 6,49 kg, a nie jak określono w deklaracji podatkowej 7,80 kg, w miesiącu listopadzie 2013 r. dokonała sprzedaży suszu tytoniowego bez znaków akcyzy nieuprawnionym podmiotom, w grudniu 2013 r. skarżąca dokonała sprzedaży suszu tytoniowego bez znaków akcyzy nieuprawnionym podmiotom, w styczniu 2014 r. dokonała sprzedaży suszu tytoniowego bez znaków akcyzy nieuprawnionym podmiotom. Zdaniem organu pierwszej instancji skarżąca zajmowała się sprzedażą suszu tytoniowego, która skutkowała zarówno powstaniem obowiązku podatkowego, jak i rodziła obowiązek oznaczania wydanego do sprzedaży suszu tytoniowego znakami akcyzy oraz obowiązek ewidencyjny w zakresie rozchodu znaków skarbowych akcyzy. W ocenie organu w świetle definicji suszu tytoniowego obowiązującej do dnia 1 stycznia 2014 r. liście tytoniu oddzielone od łodygi i nawet wstępnie poddane procesowi suszenia, niebędące jeszcze wyrobami tytoniowymi, stanowią już susz tytoniowy. Bez znaczenia pozostaje dla tej klasyfikacji stopień ich zawilgocenia.