Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2017 r., sygn. II GSK 2274/15

Środki unijne

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia del. WSA Beata Kozicka Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. Spółki z o.o. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2015 r. sygn. akt VIII SA/Wa 43/15 w sprawie ze skargi K. Spółki z o.o. w B. na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności bezpośrednich 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Warszawie na rzecz K. Spółki z o.o. w B. 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2015 r., sygn. akt VIII SA/Wa 43/15, oddalił skargę K. Sp. z o.o. w B. na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2012 r., w przedmiocie odmowy przyznania płatności bezpośrednich.

I

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wnioskiem z dnia [...] maja 2006 r. K. Sp. z o.o. wystąpiła o przyznanie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na 2006 rok. W dniu [...] lipca 2006 r. spółka złożyła korektę wniosku, a następnie [...] sierpnia 2006 r. oświadczenie o cofnięciu wniosku w części działek.

W dniach [...] sierpnia, [...]-[...] sierpnia oraz [...] września 2006 r. w gospodarstwie beneficjenta przeprowadzono kontrole, które na działkach o symbolach: [...], [...], [...] i [...] wykazały nieprawidłowości, polegające na zadeklarowaniu większej powierzchni działki rolnej niż powierzchnia stwierdzona. Na działkach rolnych o symbolu [...], [...], [...], [...], [...], [...] stwierdzono z kolei, że działka lub jej część nie była utrzymana w dobrej kulturze rolnej (niespełnienie wymagania dotyczącego koszenia okrywy roślinnej i jej usunięcia, co najmniej raz w roku w terminie do dnia 31 lipca). Organ I instancji ustalił, że w stosunku do działek ewidencyjnych spółka przedstawiła dowody, z których wynikało, że działki te lub ich części znajdują się w jej posiadaniu od [...] sierpnia 2005 r. do [...] listopada 2011 r., zgodnie z umową przeniesienia posiadania gospodarstwa rolnego zawartą w dniu [...] sierpnia 2005 r. pomiędzy P. M. a R. M., reprezentującą spółkę. Odnośnie pozostałych 32 działek zadeklarowanych we wniosku, celem wykazania posiadania spółka złożyła warunkowe umowy przeniesienia posiadania nieruchomości rolnej. Odnosząc się do tych dowodów organ stwierdził, że nie została określona data zawarcia umowy, a z załączonych protokołów wynikało, że wymienione działki ewidencyjne bądź ich części nie są użytkowane rolniczo przez "przenoszącego" ani osoby trzecie, a "przenoszący" zapewnia o możliwości koszenia użytków zielonych od 1 lipca 2006 r. Organ I instancji ustalił zatem, że w dniu złożenia wniosku wskazane działki nie były w posiadaniu beneficjenta. Wedle informacji uzyskanych od Agencji Nieruchomości Rolnych (ANR), data zawarcia przez P. M., R. M., bądź którąkolwiek ze spółek: A. G. Sp. z o.o., A. K. Sp. z o.o., A. P. Sp. z o.o., A. M. Sp. z o.o., A. M. Sp. z o.o., K. Sp. z o.o., umowy dzierżawy działek pozostających w zasobie ANR jest późniejsza od dnia złożenia wniosku. Przeniesienie posiadania działek mogło zatem nastąpić nie wcześniej niż w dniu zawarcia umowy. Organ stwierdził ponadto, że w dniu wydania decyzji spółka nie była posiadaczem działek ewidencyjnych o pow. 43,8890 ha, 16,81110 ha oraz 62,07 ha, bowiem data wygaśnięcia umowy dzierżawy pomiędzy ANR a P. M., R. M., bądź którąkolwiek z przedstawionych powyżej spółek jest wcześniejsza od daty wydania decyzji. Zdaniem organu, dzierżawcy wymienionych działek nie mogli dysponować daną nieruchomością.