Wyrok NSA z dnia 31 stycznia 2017 r., sygn. II GSK 965/16

Gry losowe

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Spółki z o.o. w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2015 r. sygn. akt V SA/Wa 2034/15 w sprawie ze skargi A. Spółki z o.o. w O. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. Spółki z o.o. w O. na rzecz Ministra Rozwoju i Finansów kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 października 2015 r., sygn. akt V SA/Wa 2034/15, oddalił skargę E. Sp. z o.o. O. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] sierpnia 2013 r., w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. Minister Finansów udzielił skarżącej zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach w Z., przy ul. S., na okres 6 lat.

Wnioskiem z dnia 27 lutego 2013 r. skarżąca zwróciła się do Ministra Finansów o przedłużenie ww. zezwolenia

Postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2013 r., Minister Finansów, odmówił wszczęcia postępowania w przedmiocie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach.

Postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2013 r., po rozpatrzeniu zażalenia skarżącej Minister Finansów utrzymał w mocy swoje postanowienie. W uzasadnieniu podniesiono, że ustawa z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm.; powoływana dalej jako: u.g.z.w.) utraciła moc na skutek wejścia w życie z dniem 1 stycznia 2010 r. ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (u.g.h.). Organ wyjaśnił, że z art. 165a § 1 O.p. wynika, że gdy żądanie zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z jakiejkolwiek innej przyczyny postępowanie nie może być wszczęte, organ podatkowy wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. Zdaniem organu, postępowanie nie może być wszczęte, ponieważ ustawa o grach hazardowych nie przewiduje możliwości przedłużania zezwoleń na prowadzenie salonów gier na automatach, a co więcej, wyraźny przepis tej ustawy wprost wyklucza taką możliwość. W rozpoznawanej sprawie wystąpiła okoliczność z art. 165a o.p., której zaistnienie skutkuje odmową wszczęcia postępowania, jest nią wyraźny przepis ustawy o grach hazardowych, który wyklucza możliwość przedłużania zezwoleń na prowadzenie salonu gier na automatach (art. 138 ust. 1 w zw. z art. 129 ust. 1 u.g.h.).