Wyrok NSA z dnia 28 lipca 2017 r., sygn. II FSK 1959/15

Skoro interpretacja przepisów prawa podatkowego, zmieniona na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), w przypadku negatywnej oceny stanowiska prawnego przedstawionego we wniosku powinna zawierać wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym, o którym mowa w art. 14c § 2 wymienionej ustawy, to organ ją wydający jest uprawniony wezwać zainteresowanego, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wskazanej ustawy, do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego wniosku o wydanie mogącej ulec zmianie interpretacji.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Stefan Babiarz, NSA Beata Cieloch, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. sp. z o.o. z siedzibą w J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2015 sygn. akt III SA/Wa 1222/14 w sprawie ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w J. na zmianę interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zmianę interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2013 r., nr [...] 3) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz E. sp. z o.o. z siedzibą w J. kwotę 897 (osiemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 18 lutego 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1223/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. sp. z o.o. z siedzibą w J. (dalej: "strona", "skarżąca", "spółka") na zmianę interpretacji Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez sąd pierwszej instancji wynika, że we wniosku strona wskazała, iż prowadzi działalność gospodarczą na terenie [...] Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 16 marca 1999 r. (dalej również: "zezwolenie") udzielonego do dnia 8 sierpnia 2016 r. Skarżąca należy zatem do tzw. "starych inwestorów", którym początkowo przysługiwało zwolnienie podatkowe w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nielimitowane wysokością poniesionych wydatków kwalifikowanych w całym okresie ważności zezwolenia. W dniu 1 maja 2004 r., a zatem w momencie wprowadzenia - w związku z akcesją Polski do Unii Europejskiej - zmian dotyczących zasad udzielania i korzystania z pomocy publicznej, skarżąca posiadała status średniego przedsiębiorcy. Zezwolenie spółki zostało zmienione decyzją Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 stycznia 2004 r. (tzw. konwersja zezwolenia) oraz decyzją z dnia 20 lipca 2006 r. Ostateczne warunki prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej obejmują poniesienie wydatków inwestycyjnych o wartości 4 600 000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r. oraz zatrudnienie pracowników na terenie strefy wyniesie docelowo 170 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2005 r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie do dnia 31 grudnia 2006 r. Skarżąca wyjaśniła, że wskazane warunki zostały spełnione.