Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. II FSK 2125/15

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia WSA (del.) Joanna Grzegorczyk-Drozda (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 31 marca 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 61/15 w sprawie ze skargi K.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 9 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. P. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 31 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 61/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę K. P. (zwanej dalej "Skarżącą", "Stroną") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 9 października 2014 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia 18 sierpnia 2014 r. ustalającą Stronie podatek od nieruchomości za udział w lokalu niemieszkalnym - garażu wielostanowiskowym, położonym we W. przy ul. G., z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nr [...], za 2014 r., w wysokości 476 zł,

W skardze Strona, wnosząc o stwierdzenie nieważności decyzji obu organów bądź ich uchylenie, zarzuciła naruszenie:

1) przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy tj. art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., nr 95, poz. 613 ze zm. - zwanej dalej u.p.o.l.) przez jego błędną wykładnię polegającą na interpretacji przepisu art. 3 ust. 4 u.p.o.l. w oparciu o wykładnię celowościową - dokonaną w całkowitym oderwaniu od literalnej treści powołanego przepisu oraz przy błędnym zastosowaniu w drodze analogii art. 3 ust. 5 u.p.o.l., która prowadziła do nieuzasadnionego i dowolnego wniosku, że regulacja art. 3 ust. 4 odnosi się wyłącznie do przypadków, w których nie jest możliwe ustalenie zakresu władania nieruchomością przez poszczególnych współwłaścicieli, a więc wyłącznie do współwłasności łącznej, a nie do współwłasności w częściach ułamkowych, w sytuacji gdy należyta wykładnia powołanego przepisu prowadzić powinna do wniosku, że do czasu zniesienia współwłasności nie jest dopuszczalne odstąpienie od wyrażonej w art. 3 ust. 4 u.p.o.l. zasady solidarnego obciążenia obowiązkiem podatkowym w podatku od nieruchomości współwłaścicieli władających nieruchomością,