Wyrok NSA z dnia 8 sierpnia 2017 r., sygn. II FSK 1536/16

Zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 u.o.p.d.f. dotyczy tylko takiego odszkodowania, które na gruncie K.p. ma charakter odszkodowawczy (kompensacyjny) za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Dumas (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Jerzy Rypina, WSA del. Wojciech Stachurski, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 1423/15 w sprawie ze skargi J. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 29 października 2015 r. nr [...]; [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r . 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. C. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 2.400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 lutego 2016 r., sygn. akt I SA/Sz 1423/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę J. C. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 29 października 2015 r. w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r.

Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że w dniu 27 kwietnia 2015 r. do Urzędu Skarbowego w G. małżonkowie J. i J. C. złożyli wspólne zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2014 (PIT-37) oraz wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym za rok 2014 w kwocie 32.073,00 zł wraz z korektą zeznania PIT-37, uzasadniając, iż przyczyną złożenia korekty było niewłaściwe naliczenie przez płatnika zaliczki na podatek za rok 2014 w związku z nowelizacją art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej "u.p.d.o.f."). Zdaniem strony wypłacona jej 9 stycznia 2014 r. trzecia transza rekompensaty wynikająca z umowy Programu Dobrowolnych Odejść (dalej "PDO") podlega zwolnieniu na mocy tego przepisu, gdyż wysokość i zasady wypłacenia rekompensaty zostały określone w porozumieniu zbiorowym zawartym między pracodawcą a międzyzakładową komisją zakładową.